Videoyu Gömmeyi Beceremediğim İçin Tıklayarak İzleyebilirsiniz.
İZLENİR!
Filmciysen kesin izle, değilsen iki kere düşünebilirsin.
Konusu bana göre fazlaca tüketilmiş bir konu. "Salgın var, sokağa çıkamazsın, yalnız ve hastayken n'aparsın?"
Aslında derinleştiği ölçüde ilginçleşebilecek bir konu. Artı olarak mükemmel oyunculuğa ihtiyaç var. Tek kişi olmak zor.
Filme genel yorumum, fikir çok güzel. Prodüksiyon göklerde.
Oyunculuk, yaani...
-Spoiler Alert-
Şimdi, belki ben kurulu gelmişimdir filme. Bilemiyorum, çünkü bu konuda yeni bir şeyler bekliyorum. Oyuncu arkadaşın tüm hareketleri ve hatta kendi kendine konuşmaları öğrenilmiş hareketler gibi geldi bana. Tırnak yeme, radyoyla tersleşme, bunlar hiç gerçekçi gelmedi. Konuşmasındaki duyguyu tam alamıyorum. Korkuyor mu? Tedirgin mi? Aşık mı?..
Yukarıda belirttiğim gibi hikayenin derinleştiği ve ilginçleştiği kısmı "Yemeklerini o kadar özlüyorum ki!" lafıyla başlıyor. İnsan yalnız ve hastaysa neler yapabilir? Sevgilisini bile yiyebilir. Hem de onu özlediği için... Bu yönüyle bakıldığında vahşeti kullanmaktan çekinmemişler. (ki bence şahane bir hareket) Etin pişme çekimi, efsane bir çekim. Ama oyuncu arkadaşın yemek sahnesini pek başarılı bulamadım nedense. Eti hırçın harekelerle kesiyor ama kestiği parça 2 milim. Yani o hareketin karşılığını bir türlü göremiyorum. (Vahşileşiyorsan ve yine de insan olduğunu unutmak istemiyorsan çatal-bıçakla yemek güzel bir ayrıntı. Onu olumlu buldum bu arada. Ama daha gerçekçi hareket edilebilirdi.)
Filmin sonu tahmin edilecek gibi değildi. O yüzden ayakta değil ama oturarak alkışlıyorum.
Güzel çaba, değişik bakış açısı.
Üst düzey prodüksiyon.
İzleyiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder